“Verwaarlozing van sport en cultuur is een verarming van ons bestaan”
"De PPR was de partij waarbij ik mij aansloot in 1978 en wel bij de fractie afdeling Landsmeer. We vergaderden bij de fractieleden thuis zonder mobiele telefoon. Met één raadslid hadden we niet veel macht, maar er werd wel naar ons geluisterd. Je hebt vooral een aantal goede mensen nodig in de gemeenteraad. De politieke kleur doet er niet altijd veel toe.
In onze lokale samenleving moeten we meer besef hebben dat we afhankelijk zijn van elkaar en dat samenwerking een hoofdzaak is. Het huidige economische systeem is niet bepaald rechtvaardig. Als je geld hebt kan je zonder ervoor te werken rijker worden. Iemand die geen geld heeft moet werken voor elke cent en daar belasting over betalen. Hij of zij leidt vaker een stressvoller bestaan en gaat eerder dood.
Er zou meer oog moeten komen voor doorstroming en er zouden meer woonvormen ontwikkeld moeten worden waar senioren zelfstandig maar wel met (onderlinge) hulp kunnen (blijven) wonen. De huizenmarkt is doorgeschoten. Huizen zijn al lang niet meer primair objecten om in te wonen maar zijn steeds meer een verdienmodel geworden waarbij je zo ongeveer miljonair moet zijn wil je zelfs als beginner kans hebben op een passende woning."
Cultuur en sport zijn essentieel om verbinding in de samenleving te hebben en houden. Veronachtzaming van sport en cultuur in onze gemeente betekent een verarming van het bestaan van burgers met nadelige gevolgen als toenemende losbandigheid en criminaliteit."
Wie is Chris ter Brake?
Chris ter Brake is 76 jaar oud, studeerde psychologie en was werkzaam in Amsterdam. Hij is een enthousiast sporter; vooral tennis en schaatsen. Zijn vrouw Mieke is kunstenares.
Hij was in de vereniging van tennisclub ‘Heb Durf’ en bij GroenLinks actief als bestuurslid en later als voorzitter (1986-1994). Van 2000 tot 2015 was hij wedstrijdleider van het tennistournooi ‘Landsmeer Open’.